Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. X
Meteopedia
Lista haseł

Adwekcja

Aerologia

Altimetr

Aneroid

Assmann Richard

Atmosfera ziemska

Barograf

Barometr

Bjerknes Vilhelm Friman Koren

Chmury burzowe

Chmury niskie

Chmury specjalne

Chmury średnie

Chmury towarzyszÄ…ce

Chmury wysokie

Ciepły wycinek niżu

de Bort Léon Teisserenc

Deszcz

Deszczomierz

El Niño

Front ciepły i chłodny

Fronty atmosferyczne

Gatunki chmur

Geiger Rudolf

Gradient

Halny

Howard Luke

Indeks chwiejności Whaitinge′a K

Inwersja temperatury

Izobara

Izobronta

Izohieta

Izohumida

Izoterma

Izotermia

Kämtz Ludwig

Kartka z kalendarza

Klasyfikacja chmur

Koma

Komórki cyrkulacyjne

Köppen Władimir Peter

Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny

Krater Gale

La Niña –

Masa powietrza arktycznego kontynentalnego

Masa powietrza kontynentalnego

Masa powietrza morskiego

Masa powietrza polarnokontynentalnego

Masa powietrza polarnomorskiego

Masy Powietrza

Meteorologiczna jesień

Meteorologiczna wiosna

Meteorologiczna zima

Meteorologiczne lato

Meteorologiczne pory roku

Mgła adwekcyjna

Mgła radiacyjna

Miraż (fatamorgana)

Mżawka

Nefometr

Nefoskop

Odmiany chmur

Okołowicz Wincenty

Opad przelotny

Osady

Oscylacja południowa

Pioruny

Powstawanie chmur

Radar meteorologiczny

Regiony klimatyczne

Skala Beauforta

Skala Fujity

Skala Torro

Åšnieg

Spękania ciosowe

Strefy klimatyczne

Szlaki niżów Van Bebbera

Tęcza

Temperatura odczuwalna

Temperatura powietrza

Temperatura punktu rosy

Tetsuya Theodore "Ted" Fujita

Tornado

Tropopauza

Troposfera

Turbulencja w atmosferze ziemskiej

Tylna część niżu

Van Bebber Vilhelm Jakob

Wiatr

Wilgotność powietrza

WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna

Wskaźnik stresu cieplnego

Wyż i Niż

Zjawiska optyczne i fotometeory

Zjawiska towarzyszÄ…ce

Zorza polarna

Meteopedia ›

Słońce ogrzewa ziemię, a ziemia ogrzewa powietrze. Słońce nagrzewa powierzchnię ziemi nierównomiernie. Szybkość ogrzewania się zależy od tego czy jest to woda, las czy pustynia oraz kąta padania promieni słonecznych
Tam gdzie ziemia jest bardziej ogrzana powietrze jest ciepłe i "idzie do góry", a na jego miejsce wchodzi chłodniejsze powietrze z okolicznych terenów. Ten poziomy ruch powietrza nazywamy wiatrem. Opisane zjawisko możemy doskonale zaobserwować latem nad morzem. W ciągu dnia piasek na plaży nagrzewa się szybciej niż woda. Powietrze znad plaży idzie do góry i na jego miejsce napływa chłodniejsze powietrze znad wody. Wieje wiatr od morza do lądu. W nocy jest odwrotnie - piasek stygnie szybciej niż woda. Takie zjawisko powstawania lokalnego wiatru na wybrzeżu nazywamy bryzą. W Polsce bryza dzienna morska powstaje około godziny 10 - 11 i może myć odczuwalna do 30 km w głąb lądu. Prędkość wiatru osiąga 3 - 5 m/s. Bryza nocna lądowa jest słabsza.

Podobne zjawisko, podczas bezwietrznej pogody, możemy zaobserwować w okolicy dużych miast. Dachy, ściany domów i jezdnie nagrzewają się szybciej niż grunt oraz trawa. Słabe wiatry wieją w dzień z terenu otaczającego miasto ku jego centrum. Zjawisko to nazywamy bryzą miejską.

Meteopedia
Léon Teisserenc de Bort – francuski meteorolog, który zasłynął jako współodkrywca stratosfery. Rozpowszechniał stosowanie bezobsługowych balonów meteorologicznych. Przez 4 lata, do 1896 roku pełnił funkcję szefa Centrum Administracyjnego Służby Meteorologicznej.