Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. X
Meteopedia
Lista haseł

Adwekcja

Aerologia

Altimetr

Aneroid

Assmann Richard

Atmosfera ziemska

Barograf

Barometr

Bjerknes Vilhelm Friman Koren

Chmury burzowe

Chmury niskie

Chmury specjalne

Chmury średnie

Chmury towarzyszÄ…ce

Chmury wysokie

Ciepły wycinek niżu

de Bort Léon Teisserenc

Deszcz

Deszczomierz

El Niño

Front ciepły i chłodny

Fronty atmosferyczne

Gatunki chmur

Geiger Rudolf

Gradient

Halny

Howard Luke

Indeks chwiejności Whaitinge′a K

Inwersja temperatury

Izobara

Izobronta

Izohieta

Izohumida

Izoterma

Izotermia

Kämtz Ludwig

Kartka z kalendarza

Klasyfikacja chmur

Koma

Komórki cyrkulacyjne

Köppen Władimir Peter

Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny

Krater Gale

La Niña –

Masa powietrza arktycznego kontynentalnego

Masa powietrza kontynentalnego

Masa powietrza morskiego

Masa powietrza polarnokontynentalnego

Masa powietrza polarnomorskiego

Masy Powietrza

Meteorologiczna jesień

Meteorologiczna wiosna

Meteorologiczna zima

Meteorologiczne lato

Meteorologiczne pory roku

Mgła adwekcyjna

Mgła radiacyjna

Miraż (fatamorgana)

Mżawka

Nefometr

Nefoskop

Odmiany chmur

Okołowicz Wincenty

Opad przelotny

Osady

Oscylacja południowa

Pioruny

Powstawanie chmur

Radar meteorologiczny

Regiony klimatyczne

Skala Beauforta

Skala Fujity

Skala Torro

Åšnieg

Spękania ciosowe

Strefy klimatyczne

Szlaki niżów Van Bebbera

Tęcza

Temperatura odczuwalna

Temperatura powietrza

Temperatura punktu rosy

Tetsuya Theodore "Ted" Fujita

Tornado

Tropopauza

Troposfera

Turbulencja w atmosferze ziemskiej

Tylna część niżu

Van Bebber Vilhelm Jakob

Wiatr

Wilgotność powietrza

WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna

Wskaźnik stresu cieplnego

Wyż i Niż

Zjawiska optyczne i fotometeory

Zjawiska towarzyszÄ…ce

Zorza polarna

Meteopedia ›


Obłoki iryzujące – zwane inaczej obłokami perłowymi lub polarnymi chmurami stratosferycznymi (PSC). Powstają w dolnej stratosferze, w temperaturze poniżej -80°C na wysokości od 15-30 km nad ziemią, głównie w szerokościach geograficznych wyższych niż 50°. Są mieszaniną kwasu azotowego i kryształków lodu.


Nocne obłoki świecące (NLC)
– znane bardziej jako obłoki srebrzyste, są najwyższymi chmurami w ziemskiej atmosferze. Występują w mezosferze na wysokości ponad 80 km. Można je zobaczyć w letnią, bezchmurną noc, w pasie między 50 a 65° północnej i południowej szerokości geograficznej. Przypominają cienkie, mlecznobłękitne lub srebrzyste wysokie fale lub frędzle. Sposób ich powstawania nie do końca jest jeszcze jasny.


Chmura orograficzna – tworzy się w strumieniu powietrza przepływającym nad wzniesieniem lub górą, poniżej poziomu wierzchołka przeszkody, na jego poziomie czy powyżej. Chmura orograficzna jest zależna od rzeźby terenu, więc na ogół porusza się bardzo wolno, o ile w ogóle. Powstaje w wyniku napływu powietrza, które chcąc opłynąć szczyt ulega zagęszczeniu po stronie nawietrznej i rozrzedzeniu po stronie zawietrznej. Następuje wówczas spadek temperatury i kondensacja pary wodnej.
W przypadku pojedynczej góry, chmury orograficzne mają często kształt kołnierza lub czapy okrywającej wierzchołek, a także soczewki, formacje te są symetryczne.Przy silnym wietrze, chmury te mogą powstawać w pobliżu wierzchołka unosząc się w powietrzu po stronie zawietrznej góry, nazywane sztandarem albo dymieniem góry.


Fale Kelvina-Helmholtza – powstają na skutek zaburzenia granicy między ciepłym a chłodnym powietrzem, przez silny poziomy ruch, w wyniku czego warstwa wyższa porusza się szybciej niż dolna. Wywołuje to turbulencję, która sprawia, że fale powietrza przemieszczają się przed główną warstwą chmur Ci i Cs.

Meteopedia
Mgła radiacyjna - zawiesina drobnych kropelek wody w przyziemnej warstwie troposfery, powstała wskutek nocnego wypromieniowania ciepła.