Meteopedia
Lista haseł
![]() |
Adwekcja |
![]() |
Aerologia |
![]() |
Altimetr |
![]() |
Aneroid |
![]() |
Assmann Richard |
![]() |
Atmosfera ziemska |
![]() |
Barograf |
![]() |
Barometr |
![]() |
Bjerknes Vilhelm Friman Koren |
![]() |
Chmury burzowe |
![]() |
Chmury niskie |
![]() |
Chmury specjalne |
![]() |
Chmury średnie |
![]() |
Chmury towarzyszÄ…ce |
![]() |
Chmury wysokie |
![]() |
Ciepły wycinek niżu |
![]() |
de Bort Léon Teisserenc |
![]() |
Deszcz |
![]() |
Deszczomierz |
![]() |
El Niño |
![]() |
Front ciepły i chłodny |
![]() |
Fronty atmosferyczne |
![]() |
Gatunki chmur |
![]() |
Geiger Rudolf |
![]() |
Gradient |
![]() |
Halny |
![]() |
Howard Luke |
![]() |
Indeks chwiejności Whaitinge′a K |
![]() |
Inwersja temperatury |
![]() |
Izobara |
![]() |
Izobronta |
![]() |
Izohieta |
![]() |
Izohumida |
![]() |
Izoterma |
![]() |
Izotermia |
![]() |
Kämtz Ludwig |
![]() |
Kartka z kalendarza |
![]() |
Klasyfikacja chmur |
![]() |
Koma |
![]() |
Komórki cyrkulacyjne |
![]() |
Köppen Władimir Peter |
![]() |
Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny |
![]() |
Krater Gale |
![]() |
La Niña – |
![]() |
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego |
![]() |
Masa powietrza kontynentalnego |
![]() |
Masa powietrza morskiego |
![]() |
Masa powietrza polarnokontynentalnego |
![]() |
Masa powietrza polarnomorskiego |
![]() |
Masy Powietrza |
![]() |
Meteorologiczna jesień |
![]() |
Meteorologiczna wiosna |
![]() |
Meteorologiczna zima |
![]() |
Meteorologiczne lato |
![]() |
Meteorologiczne pory roku |
![]() |
Mgła adwekcyjna |
![]() |
Mgła radiacyjna |
![]() |
Miraż (fatamorgana) |
![]() |
Mżawka |
![]() |
Nefometr |
![]() |
Nefoskop |
![]() |
Odmiany chmur |
![]() |
Okołowicz Wincenty |
![]() |
Opad przelotny |
![]() |
Osady |
![]() |
Oscylacja południowa |
![]() |
Pioruny |
![]() |
Powstawanie chmur |
![]() |
Radar meteorologiczny |
![]() |
Regiony klimatyczne |
![]() |
Skala Beauforta |
![]() |
Skala Fujity |
![]() |
Skala Torro |
![]() |
Åšnieg |
![]() |
Spękania ciosowe |
![]() |
Strefy klimatyczne |
![]() |
Szlaki niżów Van Bebbera |
![]() |
Tęcza |
![]() |
Temperatura odczuwalna |
![]() |
Temperatura powietrza |
![]() |
Temperatura punktu rosy |
![]() |
Tetsuya Theodore "Ted" Fujita |
![]() |
Tornado |
![]() |
Tropopauza |
![]() |
Troposfera |
![]() |
Turbulencja w atmosferze ziemskiej |
![]() |
Tylna część niżu |
![]() |
Van Bebber Vilhelm Jakob |
![]() |
Wiatr |
![]() |
Wilgotność powietrza |
![]() |
WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna |
![]() |
Wskaźnik stresu cieplnego |
![]() |
Wyż i Niż |
![]() |
Zjawiska optyczne i fotometeory |
![]() |
Zjawiska towarzyszÄ…ce |
![]() |
Zorza polarna |
Meteopedia ›
Pierwszy system klasyfikacji chmur został zaproponowany ponad 200 lat temu (1802r.) przez francuskiego przyrodnika – Lamarcka. W trzeciej części Rocznika meteorologicznego opisał pięć postaci chmur: zamglone, masywne, poplamione, rozwiane i zgrupowane. Później dopisał jeszcze 7 kolejnych form chmurowych. Jednak jego klasyfikacja nie została przyjęta przez środowisko naukowe.
Również w roku 1802, Brytyjczyk Luke Howard przedstawił klasyfikację chmur. W jego systemie chmury określane były nazwami łacińskimi odnoszącymi się do ich kształtu:
a) stratus – szeroko rozciągające się, warstwa
b) cumulus – stos
c) cirrus – lok włosów.
Dodatkowo, na określenie chmur opadowych, stworzył określenie nimbus oznaczające ulewę.
Poszczególne nazwy łacińskie mogły się ze sobą łączyć precyzując postać chmury i jej zasadnicze cechy (cirrostratus, cirrocumulus) .
Niecałe 40 lat później, Ludwig Kämtz zmodyfikował nieco klasyfikację Howarda wprowadzając jeszcze jeden rodzaj chmur – stratocumulus.
Ostatnim, ważnym uzupełnieniem pracy Howarda były działania Ralpha Abercromby’ego i Hugona Hildebranda Hildebrandssona, którzy podzielili 10 podstawowych rodzajów chmur na 4 grupy. Jako kryterium wydzielenia zastosowali wysokość ich podstawy. Stąd chmury niskie (0 – 2 000 metrów), średnie (2 000 – 6 000 metrów), wysokie (ponad 6 000 metrów) oraz chmury rozwoju pionowego (Cumulonimbus, czasem również Cumulus, Nimbostratus). Podział ten funkcjonuje do dzisiaj w nomenklaturze Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO). W Polsce przyjmuje się, że chmury średnie występuje w przedziale 2 - 7 km, natomaist wysokie 5 - 13 km.
Aktualnie wyróżnia 10 rodzajów chmur. Poniżej podajemy ich nazwy polskie oraz łacińskie ze skrótami:
1. Pierzaste - Cirrus (Ci),
2. Kłębiasto-pierzaste - Cirrocumulus (Cc),
3. Warstwowo-pierzaste - Cirrostratus (Cs),
4. Średnie kłębiaste - Altocumulus (Ac),
5. Åšrednie warstwowe - Altostratus (As),
6. Warstwowo deszczowe - Nimbostratus (Ns),
7. Kłębiasto-warstwowe - Stratocumulus (Sc),
8. Niskie warstwowe - Stratus (St),
9. Kłębiaste - Cumulus (Cu),
10. Kłębiaste deszczowe - Cumulonimbus (Cb).
Również w roku 1802, Brytyjczyk Luke Howard przedstawił klasyfikację chmur. W jego systemie chmury określane były nazwami łacińskimi odnoszącymi się do ich kształtu:
a) stratus – szeroko rozciągające się, warstwa
b) cumulus – stos
c) cirrus – lok włosów.
Dodatkowo, na określenie chmur opadowych, stworzył określenie nimbus oznaczające ulewę.
Poszczególne nazwy łacińskie mogły się ze sobą łączyć precyzując postać chmury i jej zasadnicze cechy (cirrostratus, cirrocumulus) .
Niecałe 40 lat później, Ludwig Kämtz zmodyfikował nieco klasyfikację Howarda wprowadzając jeszcze jeden rodzaj chmur – stratocumulus.
Ostatnim, ważnym uzupełnieniem pracy Howarda były działania Ralpha Abercromby’ego i Hugona Hildebranda Hildebrandssona, którzy podzielili 10 podstawowych rodzajów chmur na 4 grupy. Jako kryterium wydzielenia zastosowali wysokość ich podstawy. Stąd chmury niskie (0 – 2 000 metrów), średnie (2 000 – 6 000 metrów), wysokie (ponad 6 000 metrów) oraz chmury rozwoju pionowego (Cumulonimbus, czasem również Cumulus, Nimbostratus). Podział ten funkcjonuje do dzisiaj w nomenklaturze Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO). W Polsce przyjmuje się, że chmury średnie występuje w przedziale 2 - 7 km, natomaist wysokie 5 - 13 km.
Aktualnie wyróżnia 10 rodzajów chmur. Poniżej podajemy ich nazwy polskie oraz łacińskie ze skrótami:
1. Pierzaste - Cirrus (Ci),
2. Kłębiasto-pierzaste - Cirrocumulus (Cc),
3. Warstwowo-pierzaste - Cirrostratus (Cs),
4. Średnie kłębiaste - Altocumulus (Ac),
5. Åšrednie warstwowe - Altostratus (As),
6. Warstwowo deszczowe - Nimbostratus (Ns),
7. Kłębiasto-warstwowe - Stratocumulus (Sc),
8. Niskie warstwowe - Stratus (St),
9. Kłębiaste - Cumulus (Cu),
10. Kłębiaste deszczowe - Cumulonimbus (Cb).
Aura Centrum sp. z o. o. 1998 – 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone | Polityka prywatności