Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. X
Meteopedia
Lista haseł

Adwekcja

Aerologia

Altimetr

Aneroid

Assmann Richard

Atmosfera ziemska

Barograf

Barometr

Bjerknes Vilhelm Friman Koren

Chmury burzowe

Chmury niskie

Chmury specjalne

Chmury średnie

Chmury towarzyszÄ…ce

Chmury wysokie

Ciepły wycinek niżu

de Bort Léon Teisserenc

Deszcz

Deszczomierz

El Niño

Front ciepły i chłodny

Fronty atmosferyczne

Gatunki chmur

Geiger Rudolf

Gradient

Halny

Howard Luke

Indeks chwiejności Whaitinge′a K

Inwersja temperatury

Izobara

Izobronta

Izohieta

Izohumida

Izoterma

Izotermia

Kämtz Ludwig

Kartka z kalendarza

Klasyfikacja chmur

Koma

Komórki cyrkulacyjne

Köppen Władimir Peter

Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny

Krater Gale

La Niña –

Masa powietrza arktycznego kontynentalnego

Masa powietrza kontynentalnego

Masa powietrza morskiego

Masa powietrza polarnokontynentalnego

Masa powietrza polarnomorskiego

Masy Powietrza

Meteorologiczna jesień

Meteorologiczna wiosna

Meteorologiczna zima

Meteorologiczne lato

Meteorologiczne pory roku

Mgła adwekcyjna

Mgła radiacyjna

Miraż (fatamorgana)

Mżawka

Nefometr

Nefoskop

Odmiany chmur

Okołowicz Wincenty

Opad przelotny

Osady

Oscylacja południowa

Pioruny

Powstawanie chmur

Radar meteorologiczny

Regiony klimatyczne

Skala Beauforta

Skala Fujity

Skala Torro

Åšnieg

Spękania ciosowe

Strefy klimatyczne

Szlaki niżów Van Bebbera

Tęcza

Temperatura odczuwalna

Temperatura powietrza

Temperatura punktu rosy

Tetsuya Theodore "Ted" Fujita

Tornado

Tropopauza

Troposfera

Turbulencja w atmosferze ziemskiej

Tylna część niżu

Van Bebber Vilhelm Jakob

Wiatr

Wilgotność powietrza

WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna

Wskaźnik stresu cieplnego

Wyż i Niż

Zjawiska optyczne i fotometeory

Zjawiska towarzyszÄ…ce

Zorza polarna

Meteopedia ›

Ułóż według:
Śnieg to opad kryształków lodu. Może przybierać różne postacie. Podstawową formą kryształków jest gwiazdka sześcioramienna. Średnice padających śnieżynek mają na ogół kilka milimetrów.
We współczesnym, znanym i zbadanym świecie uważny obserwator może dokonać odkrycia nowego zjawiska w atmosferze. Takiego odkrycia dokonał John R. Wincler z University of Minnesota.
Zorza polarna - aurora ovals - jest to świecenie górnych warstw atmosfery ziemskiej charakterystyczne dla obszarów podbiegunowych. Najczęściej występuje w odległości 20° - 25° od bieguna magnetycznego północnego lub południowego. Na północy nazywana jest aurora borealis, na południu aurora australis.
Chmury warstwowe deszczowe mają znaczną grubość dochodzącą do kilku kilometrów, dlatego nie widzimy przez nie Słońca. Chmury te mają ponury, ciemnoszary wygląd i z nich najczęściej pada deszcz lub śnieg.
Chmura burzowa (Cumulonimbus) inaczej nazywana chmurą kłębiasto-deszczową lub kłębiasto-opadową stanowi praktycznie ostatnie stadium rozwoju chmur kłębiastych. Ma ona postać potężnych gór lub wież. Wierzchołki są spłaszczone i często przypominają swoim kształtem kowadło. Poniżej zwykle bardzo ciemnej podstawy możemy zaobserwować ciemne smugi deszczu (Praecipitatio).
Słońce ogrzewa ziemię, a ziemia ogrzewa powietrze. Słońce nagrzewa powierzchnię ziemi nierównomiernie. Szybkość ogrzewania się zależy od tego czy jest to woda, las czy pustynia oraz kąta padania promieni słonecznych
Podobnie jak obserwowaliśmy to przy powstawaniu bryzy Słońce nierównomiernie ogrzewa powierzchnię całej Ziemi. W Afryce jest gorąco, na biegunach zawsze panuje mróz.
Halny jest lokalną nazwą zjawiska fenowego, charakterystycznego dla obszarów górskich. W Polsce zaznacza się, gdy wiatr zmienia kierunek na południowy, południowo-wschodni lub południowo-zachodni.
Kontynentalna masa powietrza kształtuje się nad rozległymi obszarami lądowymi. Podstawową jej cechą jest niewielka wilgotność. Latem jest cieplejsza niż masa morska, a chłodniejsza w sezonie zimowym, w tej samej strefie szerokości geograficznej.
Léon Teisserenc de Bort – francuski meteorolog, który zasłynął jako współodkrywca stratosfery. Rozpowszechniał stosowanie bezobsługowych balonów meteorologicznych. Przez 4 lata, do 1896 roku pełnił funkcję szefa Centrum Administracyjnego Służby Meteorologicznej.
Meteopedia
Izobronta - linia na mapie (przeważnie klimatycznej) łącząca miejsca charakteryzujące się jednakową liczbą dni z burzą w badanym przedziale czasu.