Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
X
Jest to temperatura, przy której aktualne ciśnienie pary wodnej w powietrzu staje się ciśnieniem maksymalnym (nasycającym). Związana jest z przejściem wody ze stanu gazowego w ciekły. Mamy wtedy do czynienia z kondensacją pary wodnej (temperatura spada poniżej temperatury punktu rosy).
Fujita (Tetsuya Theodore) "Ted" urodził się 23 października 1920 w japońskim Kitakyushu (Prefektura #cenzura# Studiował i później pracował na Kyushu Institute of Technology, gdzie zdobył tytuł profesora. W 1953 roku został zaproszony przez Uniwersytet w Chicago, który zainteresował się badaniami Fujity. Zrewolucjonizował on wiedzę na temat gwałtownych burz, tornad, dynamiki sztormów i cyklonów tropikalnych.
Tornado [wg.PWN], to trąba powietrzna, silny wir powietrzny powstający w chmurach burzowych. Rozciąga się od podstawy chmury do powierzchni Ziemi i powoduje zasysanie wody ze zbiorników wodnych (tornado wodne) lub piasku czy pyłu z gruntu (tornado powietrzne, słup pyłowy).
Troposfera - warstwa atmosfery przylegająca do powierzchni ziemi charakteryzująca się najmniejszą miąższością, zmienną w czasie i przestrzeni.
ruch powietrza, przy którym prędkość przepływu i ciśnienie, a często także np. temperatura i wilgotność powietrza, podlegają przypadkowym fluktuacjom w czasie i przestrzeni;
powstaje głównie wskutek różnych prędkości wiatru w sąsiednich warstwach powietrza i występowania pionowego gradientu temperatury w atmosferze.
Wilhelm Jakob Van Bebber urodził się w 1841 roku w Grieth nad Renem. Był niemieckim meteorologiem. Zasłynął jako twórca tzw. szlaku cyklonów pozazwrotnikowych (
szlaki niżów Van Bebbera). Jego ustalenia są nadal w znacznej mierze aktualne i wykorzystywane w długoterminowym prognozowaniu pogody.
Słońce ogrzewa ziemię, a ziemia ogrzewa powietrze. Słońce nagrzewa powierzchnię ziemi nierównomiernie. Szybkość ogrzewania się zależy od tego czy jest to woda, las czy pustynia oraz kąta padania promieni słonecznych
sytuacja w tropikalnym Pacyfiku z wiatrami pasatowymi silniejszymi niż średnia. Wiatry pasatowe mają składową wiatru wiejącą ze wschodu i spiętrzają ocean (o około 60 cm) w zachodnim Pacyfiku, transportują także wilgotność. Temperatura oceanu w zachodniej części Pacyfiku jest stosunkowo wysoka co powoduje burze i powstawanie cyklonów tropikalnych.
Konsekwencją ruchu wód oceanicznych oraz pasatów są bardziej obfite deszcze monsunowe w Indiach oraz intensywniejsze niż zazwyczaj opady w Australii, Indonezji oraz Afryce południowo-zachodniej. Poprzez zepchnięcie polarnego prądu strumieniowego znad Kanady nad obszar Stanów Zjednoczonych przyczynia się do ochłodzenia zim w tym rejonie.
W latach występowania La Niña, słabnie również podzwrotnikowy prąd wiejący nad Zatoką Meksykańską, umożliwiając huraganom znad Oceanu Atlantyckiego przesuwanie się na zachód.