Jak wyjaśnić taką sytuacje? Dlaczego na wschodzie było cieplej niż na zachodzie kraju? Odpowiedź na te pytania uzyskamy o przeanalizowaniu przyziemnych map barycznych. Niemalże w każdej dekadzie lutego na pogodę w Polsce oddziaływał niż z rejonu Morza Śródziemnego, Czarnego lub Bałkanów. Jednocześnie nad Skandynawią zalegał mroźny wyż. Napływ powietrza wyglądał tak, że nad wschodnimi dzielnicami kraju zalegał przeważnie front ciepły, napływało powietrze z rejonu Morza Czarnego i Bałkanów. Odmienna sytuacja miała miejsce w zachodniej połowie kraju, gdzie ugięcie cyklonalne wyznaczało ruch cząstki powietrza z północnego wschodu i północy kontynentu.


Luty był też miesiącem który potrafił uprzykrzyć życie kierowcom. Generalnie był to miesiąc gdzie na żadnej z analizowanych stacji nie notowano deficytu opadu w stosunku do średniej wieloletniej. Opady najbliżej normy zanotowano w centrum kraju. Zachodnie i wschodnie dzielnice Polski charakteryzowały się nadwyżką opadu rzędu 20 - 30 mm. To dużo zważywszy, że w wielu miejscach norma dla tego miesiąca to właśnie 20-30 mm. Najwięcej pracy miały deszczomierze w Chojnicach i Jeleniej Górze gdzie przez 28 dni spadło odpowiednio 60 i 62 mm. Na tych stacjach nastąpiła również największa anomalia w stosunku średniej z wielolecia. Tak duża suma opadów przełożyła się na wielkość pokrywy śnieżnej i choć to prawdziwa udręka i koszty dla zmotoryzowanych oraz drogowców to ochroniła ona wiele zasiewów ozimych przed niepożądanym efektem wymarzania i wysmalania.