Zgodnie z amerykańskim Towarzystwem Ubezpieczeń Życiowych (USLA), każdego roku w U.S.A, około 100 osób przyjeżdżających nad plażę tonie w wyniku silnych, kanałów wody, które odpychają pływaków od brzegu.

Prądy strugowe to prądy występujące w strefie przybrzeżnej, w kierunku otwartego morza. Są to zazwyczaj silne i wąskie prądy wypływające z plaży. Istnieje kilka rodzajów prądów strugowych, jednak do ich wystąpienia zawsze niezbędne są załamujące się fale. Występowanie prądów zależy także od wielu innych czynników. Na przykład od pogody, pływów czy kształtu plaży. Prędkość prądów może dochodzić do 2,5 m/s i mogą przyspieszać w bardzo krótkim czasie, co niesie za sobą duże niebezpieczeństwo - może po prostu zwalić kogoś z nóg i wypchnąć w kierunku oceanu.

Zgodnie z USLA o tym, że w wodzie znajduje się prąd strugowy może świadczyć: kanał wzburzonej wody przy brzegu; obszar o innym kolorze wody w porównaniu do pozostałej części przybrzeżnej wody; linia piany, wodorostów lub gruzu wypływająca w stronę oceanu czy załamanie fal przybrzeżnych. Prądy strugowe, mogą jednak występować nawet bez tych charakterystycznych dla nich znaków ostrzegawczych.

Jak widać prąd strugowy jest trudno wykrywalny i może być bardzo niebezpieczny. Najczęściej można się dostać pod jego działanie w wodzie o głębokości sięgającej do pasa. Nurkowie mogą w pewnym momencie zorientować się, że są dużo dalej od plaży niż się spodziewali. Jedyne co może nas uratować to spokój.

Według NOAA, nawet niewielki strumień może płynąć szybciej niż człowiek, nie warto zatem marnować energii płynąc pod prąd. Prądy strugowe są jednak przeważnie wąskie. Lepiej zatem płynąć wzdłuż brzegu tak, aby wydostać się spod działania prądu. Można także unosić się na powierzchni prądu, którego cyrkulacja może skierować nas z powrotem w stronę lądu. Należy też próbować zwrócić uwagę ratownika, lub innych osób znajdujących się na brzegu.

Jeśli stoimy na brzegu i widzimy kogoś kto znajduje się w niebezpiecznej sytuacji w morzu, nie musimy, a nawet nie powinniśmy próbować udzielać pomocy. Może to zagrozić życiu naszemu i osoby znajdującej się w opałach. Lepiej w takiej sytuacji poinformować o wszystkim ratownika, lub zadzwonić pod numer alarmowy.

Źródło: livescience.com; NOAA.com; MacMahan, J. H., E.B. Thornton, A. J. H. M. Reniers, Rip current review. Coastal Eng., 53, 191-208, 2006.Robert A. Dalrymple, Jamie H. MacMahan, J.H.M. Reniers, and Varjola Nelko, Rip Currents, Annu. Rev. Fluid Mech. 2011. 43:551–81.

Redaktor: Magdalena Paczesna

« powrót

Meteopedia

La Niña –

sytuacja w tropikalnym Pacyfiku z wiatrami pasatowymi silniejszymi niż średnia. Wiatry pasatowe mają składową wiatru wiejącą ze wschodu i spiętrzają ocean (o około 60 cm) w zachodnim Pacyfiku, transportują także wilgotność. Temperatura oceanu w zachodniej części Pacyfiku jest stosunkowo wysoka co powoduje burze i powstawanie cyklonów tropikalnych.

Konsekwencją ruchu wód oceanicznych oraz pasatów są bardziej obfite deszcze monsunowe w Indiach oraz intensywniejsze niż zazwyczaj opady w Australii, Indonezji oraz Afryce południowo-zachodniej. Poprzez zepchnięcie polarnego prądu strumieniowego znad Kanady nad obszar Stanów Zjednoczonych przyczynia się do ochłodzenia zim w tym rejonie.

W latach występowania La Niña, słabnie również podzwrotnikowy prąd wiejący nad Zatoką Meksykańską, umożliwiając huraganom znad Oceanu Atlantyckiego przesuwanie się na zachód.

czytaj więcej »

Na skróty