Standardowo od 1977 roku w Polsce stosuje się zmianę czasu z zimowego na letni i z letniego na zimowy. Zawsze robimy to w ostatni weekend marca i ostatni weekend października. Zatem w najbliższą noc z soboty na niedzielę 25/26 października cofamy wskazówki zegara z godziny 3.00 na godzinę 2.00. Tym samym tej nocy śpimy o godzinę dłużej. Godzinę tę oddamy w ostatni weekend 29/30 marca 2015 roku.

Jednymi z pionierskich krajów we wprowadzaniu czasu letniego były Niemcy, którzy zaczęli go stosować podczas I wojny światowej, a dokładnie 30 kwietnia 1916 roku (powrót do czasu zimowego nastąpił 1 października 1916 r.). Podyktowane to było chęcią zaoszczędzenia węgla używanego do produkcji energii elektrycznej, a jednocześnie bardzo cennego w czasie wojny. Wkrótce zmiany czasu zostały wprowadzone w Wielkiej Brytanii, a następnie w większości krajów europejskich. W Rosji przejście na czas letni wprowadzono w 1917 r. a w Stanach Zjednoczonych w 1918 r.

W Polsce przejścia z czasu zimowego na letni i z powrotem stosowane było okresowo. Wprowadzone w okresie między I a II wojną światową, następnie podczas okupacji hitlerowskiej, a po wojnie w latach 1946 — 1949, 1957 — 1964 oraz od 1977 roku do chwili obecnej.


W Unii Europejskiej zmiana czasu z zimowego na letni następuje w ostatnią niedzielę marca o 1:00 (czasu uniwersalnego UTC), natomiast zmiana czasu z letniego na zimowy następuje w ostatnią niedzielę października również o 1:00 w nocy czasu uniwersalnego, ale tym razem o godzinę do tyłu.



W 2014 roku zmianę czasu stosuje 79 krajów, przy czym w niektórych z nich zmiany dotyczą tylko wybranych części, np. w Stanach Zjednoczonych. Łącznie dotyczą one ponad miliarda ludzi na całym świecie. Znacznie więcej, bo aż 159 krajów, nie stosuje w ogóle zmiany czasu, w tym Chiny oraz Indie. W Europie zmiany czasu dotyczą większości państw z wyjątkiem Islandii oraz Rosji. Jedynym wysoko uprzemysłowionym państwem, które nie wprowadziło czasu letniego, jest Japonia.

Jest wielu zwolenników i przeciwników stosowania czasu letniego i zimowego. Generalnie zabieg ten pozwala na lepsze wykorzystanie światła słonecznego i to jest prawda!

W Polsce zmiany czasu letniego i zimowego regulowane są rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z 5 stycznia 2012 r. w sprawie wprowadzenia i odwołania czasu letniego środkowoeuropejskiego w latach 2012–2016 (Dz.U. 2012 nr 0 poz. 33). Zgodnie z tym rozporządzeniem zmiana czasu z zimowego na letni polega na zmianie wskazań zegarów z godziny 2:00 na godzinę 3:00, która będzie godziną początkową czasu letniego środkowoeuropejskiego. Powrót do czasu zimowego wymaga cofnięcia o jedną godzinę wskazań zegarów, tj. z godz. 3:00 na 2:00.


Wyobraźmy sobie bowiem że na okrągło jesteśmy w czasie CET (GMT+1) i w czerwcu w Warszawie słonce nie wstawało by o 4.14 (jak przy stosowaniu czasu letniego(GMT+2)) tylko o 3.14. Pytanie, komu o tej godzinie potrzebne jest światło słoneczne? Zdecydowana większość z nas jeszcze śpi! Budzimy się 2 -4 godziny późnej i tyle też światła dziennego już byśmy stracili. Spójrzmy teraz na zachód słońca. Gdybyśmy cały rok byli w czasie CET(GMT+1) w Warszawie słońce zachodziło by już o 20.01, a nie tak jak w przypadku stosowania czasu letniego o 21.01. Po powrocie z pracy np. około 17.00 mielibyśmy tylko 3 godziny światła słonecznego a nie tak jak obecnie 4 godziny. Spora grupa ludzi może jeszcze zaplanować czas z wykorzystaniem naturalnego światła. Podobnie z zimą, kiedy w przypadku stosowania czasu letniego CEST słońce wstawało by dopiero o 8.45.

Zatem z praktycznego punktu widzenia manipulowanie przy zegarkach ma znaczenie. Nie rozchodzi się już o te oszczędność elektryczności, ale o bardzo potrzebne człowiekowi naturalne źródło światła. Jego brak ma bowiem katastrofalne skutki dla naszego samopoczucia, co w dłuższym okresie może prowadzić do stanów depresyjnych. Współczesny człowiek w dużej części czasu odsunięty jest od światła słonecznego, pracujemy przecież w fabrykach, halach magazynowych, biurach, czy różnego rodzaju obiektach handlowych, tutaj stosuje się sztuczne oświetlenie.

Redaktor: Dawid Szymczak