Wielkich rozmiarów chmura szelfowa związana jest z frontem porywowym występującym kilkadziesiąt kilometrów przed zasadniczym aktywnym frontem chłodnym.

Z tego typu chmurami związany jest szkwał, czyli zjawisko pierwszego uderzenia strumienia chłodnego powietrza spod podstawy chmury w momencie rozpoczęcia opadu. Widok chmury Cumulonimbus z wirującym poziomo zjawiskiem Arcus, jest zwiastunem uderzenia silnego szkwału.

W Polsce pod aktywną chmurą burzową występuje identyczne zjawisko, może nie tak okazałych rozmiarów, ale często widziany jest biały rotujący poziomo cumulus rotorus. Jego obecność świadczy o tym, że za kilka minut uderzy szkwał. Często te zjawiska mylnie utożsamia się z trąbami powietrznymi, których mechanizm powstawania jest zupełnie odmienny.

Jednak tak efektowne zjawiska „downburst” można obserwować wiosną i jesienią nad Burketown w Queensland (Australia). Turyści zjeżdżają do miasta, aby oglądać majestatyczne chmury Morning Glory, które rozciągać się mogą na długość ponad 900 km. Zobacz film

Źródło: http://www.dailymail.co.uk

Redaktor: Dawid Szymczak

« powrót

Meteopedia

La Niña –

sytuacja w tropikalnym Pacyfiku z wiatrami pasatowymi silniejszymi niż średnia. Wiatry pasatowe mają składową wiatru wiejącą ze wschodu i spiętrzają ocean (o około 60 cm) w zachodnim Pacyfiku, transportują także wilgotność. Temperatura oceanu w zachodniej części Pacyfiku jest stosunkowo wysoka co powoduje burze i powstawanie cyklonów tropikalnych.

Konsekwencją ruchu wód oceanicznych oraz pasatów są bardziej obfite deszcze monsunowe w Indiach oraz intensywniejsze niż zazwyczaj opady w Australii, Indonezji oraz Afryce południowo-zachodniej. Poprzez zepchnięcie polarnego prądu strumieniowego znad Kanady nad obszar Stanów Zjednoczonych przyczynia się do ochłodzenia zim w tym rejonie.

W latach występowania La Niña, słabnie również podzwrotnikowy prąd wiejący nad Zatoką Meksykańską, umożliwiając huraganom znad Oceanu Atlantyckiego przesuwanie się na zachód.

czytaj więcej »

Na skróty