Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. X

Czynniki cyrkulacyjne kształtujące warunki bioklimatyczne czyli bioklimat Polski cz. 1
Czynniki cyrkulacyjne kształtujące warunki bioklimatyczne czyli bioklimat Polski cz. 1
13 IX 2010, 13:11:33 | Kategoria: Artykuły

Naukę zajmująca się wpływem warunków atmosferycznych na fizjologię organizmów żywych nazywamy biometeorologią.

Biometeorologia jest nauką interdyscyplinarna, będąca połączeniem m. in. biologii, medycyny, geografii czy klimatologii badającą przebieg procesów przepływu materii i energii w biosferze. Ma ona na celu określenie bezpośredniego wpływu czynników atmosferycznych na organizmy żywe, możliwość dostosowania się do nich oraz ocenę warunków życia człowieka.

Ze względu na przedmiot badań biometeorologię dzielimy na:

  • biometeorologię ogólną

  • biometeorologię roślin

  • bioklimatologię zwierząt

  • biometeorologię kosmiczną

  • paleobiometeorologię

  • bioklimatologię człowieka

Szczególnie ważne dla naszego samopoczucia są stany pogody, związane z napływem nad obszar Polski powietrza z różnych kierunków, zależne od rozkładu ośrodków barycznych i z przechodzeniem frontów atmosferycznych.

Nad obszar Polski napływają trzy główne masy powietrza: polarnego, arktycznego i zwrotnikowego . W zależności od miejsca tworzenia się mas, nabierają one cech morskich, albo kontynentalnych.

Najczęściej napływają do nas masy powietrza polarno- morskiego z zachodu, ze średnią częstotliwością około 50% dni w skali roku. W związku z tym, że powietrze to napływa znad Oceanu Atlantyckiego cechuje się ono znaczną wilgotnością. W zimie sprowadza okresowe ocieplenie i odwilże, wzrost zachmurzenia oraz opady atmosferyczne, zaś latem ochłodzenie wraz ze wzrostem zachmurzenia i opadami.

Masy powietrza polarno- kontynentalnego , napływające z obszaru Europy Wschodniej, występują średnio przez 23% dni w roku. Towarzyszy im na ogół pogoda słoneczna, latem upały, zaś zimą mrozy.

Powietrze arktyczne napływające znad Arktyki, powoduje spadek temperatury powietrza, niekiedy z obfitymi opadami śniegu. Pojawiają się ona najczęściej na wiosnę, powodując tzw. zimną Zośkę. Te masy powietrza kształtują pogodę w Polsce średnio przez 6% dni w roku.

Równie rzadko docierają masy powietrza zwrotnikowego . Powietrze te jest wilgotne i bardzo ciepłe: latem towarzyszy mu pogoda parna i burzowa, zimą odwilżowa z mgłami i mżawkami. Sytuacje, gdy w ciągu doby zmienia się masa powietrza, obejmuje 9% dni w lecie, 8% na wiosnę, 7% na jesieni oraz 5% w zimie.

Masy powietrza, wyżej omówione, mają duży wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie. Masy powietrza polarno- morskiego i arktycznego , zwłaszcza w układach niżowych, cechują się dużą aktywnością meteorotropową, szczególnie w odniesieniu do chorób układu oddechowego, układu krążenia i układu narządów ruchu. Przy napływie powietrza zwrotnikowego wzrasta liczba zgonów, w tym w grupie osób starszych, szczególnie latem i wiosną.

Masy powietrza oddzielone są od siebie frontami atmosferycznymi . Nad obszarem Polski fronty atmosferyczne występują w ciągu 230 dni w roku. Najczęściej występują fronty chłodne , które są obserwowane średnio w ciągu 125 dni w roku. Znacznie rzadziej przemieszczają się nad Polską ciepłe fronty atmosferyczne , które obecne są w ciągu 65 dni w roku. Fronty okluzji występują przez około 95 dni. W dniach z frontem chłodnym i frontem okluzji stwierdzono wyraźny wzrost wypadków przy pracy na wolnym powietrzu oraz kolizji i wypadków drogowych.

Jeśli chodzi o układy baryczne , to najczęściej, przez średnio 173 dni w roku, pogodę w Polsce kształtują układy związane z niżem , zaś układy wyżowe występują średnio przez 157 dni w ciągu roku.

Układy niżowe , najbardziej oddziałujące na samopoczucie człowieka, obserwuje się we wrześniu, marcu i styczniu, wówczas też wzrasta liczba zachorować na choroby układu oddechowego i zaostrzenie chorób reumatycznych. W sytuacjach przejściowych od niżu do wyżu oraz przy wyżu z zaburzeniami wzrasta liczba zawałów serca, nasilają się dolegliwości kostno- stawowe oraz zwiększa się liczba zdarzeń na drodze.

Redaktor: wiacek
Meteopedia
Temperatura odczuwalna (ang. Wind Chill) - wskaźnik obniżenia temperatury ciała w wyniku przepływu powietrza o niższej temperaturze. Indeks temperatury odczuwalnej uwzględnia wpływ temperatury powietrza i prędkości wiatru na szybkość wychłodzenia organizmu. Pierwsze badania temperatury odczuwalnej prowadzone były przez badaczy antarktycznych podczas II wojny światowej. Chcieli oni się dowiedzieć ile ciepła i w jakim czasie traci ludzkie ciało pod wpływem wiatru.


Określenie temperatury odczuwalnej jest istotne, ponieważ przy silnym wietrze i niskich temperaturach organizm wychładza się szybciej niż w normalnych warunkach.
Na skróty

prognoza pogody

pogoda w Polsce

pogoda na świecie

zdjęcia satelitarne

meteorologia

ostrzeżenie meteorologiczne

depesze

SYNOP

METAR

TAF

mapa pogody

klimat

meteopedia

Aura

pogoda aktualna

stan pogody

kalkulator meteorologiczny

prognoza sezonowa

klimat Polski

prawdopodobieństwo burz

burze

artykuły meteorologiczne

biuro prognoz

prognoza dla lotnictwa

prognoza długoterminowa
pogoda w miastach

zdjęcia meteorologiczne

galeria pogody

prognoza biometeorologiczna

prognozy specjalne