W ostatnich dniach w wielu miejscach kraju można było obserwować teczę, szczególnie po późnopopołudniowych opadach i związanych z nimi rozpogodzeniach.

Tęcza widoczna była po wschodniej stronie nieba. Zjawisko związane jest z załamaniem i rozszczepieniem światła białego wewnątrz kropel wody. Jej kształt i rozmiar zależą m.in. od wysokością kątowej słońca nad horyzontem. Kształt niemal półkolisty osiąga, gdy słońce znajduje się w pobliżu linii horyzontu. Zatem im wyżej widoczna jest nasza dzienna gwiazda, tym niższa tęcza. Zjawisko to zaczyna się pojawiać przy wysokości kątowej słońca 42-40° i mniej.
Na wykonanej w Poznaniu fotografii widać tęczę główną (pierwotną) oraz wtórną o inwersyjnym (odwróconym) układzie barw. Powstanie drugiej tęczy związane jest z dwukrotnym odbiciem promienia świetlnego w obrębie kropel wody. Niekiedy w pobliżu tęczy wtórnej formuje się pionowy barwny pas - niezwykła rzadkość; na świecie istnieje raptem kilka zdjęć przedstawiających ten element.
Zwraca również uwagę 3 element fotografii, mianowicie nieco ciemniejszy (tu dość słabo widoczny) pas dzielący obie tęcze - tzw. pas (pasmo) Alexandra (od Alexandra z Afrodyzji, który jako pierwszy opisał to zjawisko.
Najprawdopodobniej pierwszy relatywnie dokładny opis procesu formowania się tęczy został podany w Persji ponad 850 lat temu. Najdokładniejszego jak dotąd wyjaśnienia zjawiska formowania się tęczy dostarcza znana od nieco ponad 100 lat teoria Rozwiązania Mie.

Redaktor: Wojtek