Chmura burzowa (Cumulonimbus) inaczej nazywana chmurą kłębiasto - deszczową lub kłębiasto - opadową stanowi dalsze stadium rozwoju chmur kłębiastych. Ma ona postać potężnych gór lub wież. Wierzchołki są spłaszczone i często przypominają swoim kształtem kowadło. Poniżej zwykle bardzo ciemnej podstawy możemy zaobserwować ciemne smugi deszczu.

Podstawa tych chmur wynosi na ogół kilkaset metrów, wierzchołki najwyższych mogą osiągać wysokość 13 kilometrów. Poprzeczne wymiary chmur kłębiastych deszczowych wynoszą na ogół 15 - 30 kilometrów. Z chmurami tymi związane są różne gwałtowne zjawiska pojawiające się w atmosferze Ziemi. Towarzyszą im ulewne deszcze, opady gradu, wyładowania elektryczne i szkwały czasami wiry pyłowe i trąby.

Chmura ta rozwija się bardzo szybko. Od początku jej powstawania do pierwszych kropel deszczu może upłynąć 20 - 30 minut. Równie gwałtownie następuje zanik chmur burzowych. Czas życia pojedynczej chmury najczęściej nie przekracza dwóch godzin. Obserwując burzę może nam się wydawać, że trwa ona dużo dłużej. Ale obserwowane przez nas błyskawice i opady nie pochodzą z jednej chmury. W miejscu zanikającej chmury gwałtownie powstają następne. Stwierdzono, że przelotne opady występują w wypadku gdy wysokość chmury przekracza 2,2 km. Jeśli wysokość chmury wynosi ponad 4 - 4,5 km będziemy mieli do czynienia z burzą.

Burze w Polsce występują o każdej porze roku. Najwięcej obserwujemy ich latem. W ciągu trzech miesięcy letnich obserwuje się ponad 50% burz. Częściej są obserwowane w górach i południowo-zachodnich rejonach kraju niż na wschodzie.

Redaktor: Jarosław Bernatowicz

« powrót

Meteopedia

La Niña –

sytuacja w tropikalnym Pacyfiku z wiatrami pasatowymi silniejszymi niż średnia. Wiatry pasatowe mają składową wiatru wiejącą ze wschodu i spiętrzają ocean (o około 60 cm) w zachodnim Pacyfiku, transportują także wilgotność. Temperatura oceanu w zachodniej części Pacyfiku jest stosunkowo wysoka co powoduje burze i powstawanie cyklonów tropikalnych.

Konsekwencją ruchu wód oceanicznych oraz pasatów są bardziej obfite deszcze monsunowe w Indiach oraz intensywniejsze niż zazwyczaj opady w Australii, Indonezji oraz Afryce południowo-zachodniej. Poprzez zepchnięcie polarnego prądu strumieniowego znad Kanady nad obszar Stanów Zjednoczonych przyczynia się do ochłodzenia zim w tym rejonie.

W latach występowania La Niña, słabnie również podzwrotnikowy prąd wiejący nad Zatoką Meksykańską, umożliwiając huraganom znad Oceanu Atlantyckiego przesuwanie się na zachód.

czytaj więcej »

Na skróty