Z jego analizy wynika, że około miesiąca przed równonocą zakłócenia te występują dwa razy częściej niż podczas przesilenia zimowego i letniego. Przewiduje się, że marzec może być najlepszym miesiącem w roku dla występowania zórz arktycznych.

Naukowcy badają powiązanie równonocy z częstszym występowaniem zórz. Pomagają im w tym satelity NASA – THEMIS, które od 2007 roku wykrywają magnetyczne „liny” łączące niekiedy górną atmosferę Ziemi ze Słońcem. Cząstki wiatru słonecznego płynące wzdłuż tych lin dostarczają energię dla geomagnetycznych burz i zórz polarnych.

Obserwacje wykazują, że takie magnetyczne połączenia najczęściej występują wiosną i jesienią. Dzieje się tak, ponieważ Ziemia krążąc wokół swojej orbity przechyla bieguny magnetyczne pod różnym kątem do Słońca, a właśnie podczas równonocy pole magnetyczne Ziemi jest najlepiej zorientowane do takiego „połączenia” ze Słońcem.

Źródło: spaceweather.com

Redaktor: Magdalena Paczesna

« powrót

Meteopedia

Oscylacja południowa

(ENSO) opisuje cykl zjawisk El Niño – La Niña, normalnie kojarzonych z propagacją pomiędzy zachodnim i wschodnim tropikalnym Pacyfikiem, ale mających wpływ, poprzez telekonekcje, także z pogodą daleko na południe i na północ od równika.

Indeks oscylacji południowej (ang. Southern Oscillation Index, w skrócie SOI) jest wyliczany z różnic ciśnień atmosferycznych miesięcznych lub sezonowych pomiędzy wyspami Tahiti a Darwin (Australia).

Ujemny wskaźnik SOI wskazuje na występowanie El Niño, który ma wpływ na globalny klimat. El Niño powoduje wzrost ocieplenia centralnego i wschodniego Pacyfiku, zmniejszenie siły stałych wiatrów oceanicznych Atlantyku oraz spadek opadów we wschodniej i północnej Australii.

Dodatni wskaźnik SOI ma przeciwny wpływ niż ujemny wskaźnik SOI, dodatkowo wody centralnego i wschodniego Pacyfiku są chłodniejsze.

czytaj więcej »

Na skróty