Kilka dni tamu w Stambule, Ender Gokcbay uchwycił na fotografii nietypowy zachód słońca. Gdy słońce obniżało się coraz bardziej ku Morzu Marmara, jego dolna część wydłużała się w dół łącząc się z odbiciem w wodzie.

Juliusz Verne porównał ten rodzaj zachodu słońca do etruskiego wazonu. Tak zachód można również porównać do greckiej omegi. Zjawisko to powstaje ponieważ nad powierzchnią morza znajduje się ciepłe powietrze, które załamuje promienie zachodzącego słońca.

Nie jest to wcale bardzo rzadkie zjawisko. Niedługo wcześniej Derrick Lim również sfotografował ten rodzaj mirażu w Kendah w Malezji.

Fot.Ender Gokcbay

Źródło: SpaceWeather.com

Redaktor: Magdalena Paczesna

« powrót

Meteopedia

Oscylacja południowa

(ENSO) opisuje cykl zjawisk El Niño – La Niña, normalnie kojarzonych z propagacją pomiędzy zachodnim i wschodnim tropikalnym Pacyfikiem, ale mających wpływ, poprzez telekonekcje, także z pogodą daleko na południe i na północ od równika.

Indeks oscylacji południowej (ang. Southern Oscillation Index, w skrócie SOI) jest wyliczany z różnic ciśnień atmosferycznych miesięcznych lub sezonowych pomiędzy wyspami Tahiti a Darwin (Australia).

Ujemny wskaźnik SOI wskazuje na występowanie El Niño, który ma wpływ na globalny klimat. El Niño powoduje wzrost ocieplenia centralnego i wschodniego Pacyfiku, zmniejszenie siły stałych wiatrów oceanicznych Atlantyku oraz spadek opadów we wschodniej i północnej Australii.

Dodatni wskaźnik SOI ma przeciwny wpływ niż ujemny wskaźnik SOI, dodatkowo wody centralnego i wschodniego Pacyfiku są chłodniejsze.

czytaj więcej »

Na skróty