Patrząc w nocy na rozgwieżdżone niebo czasami próbujemy je policzyć. Niektórym z nich nadaliśmy nazwy i połączyliśmy je w konstelacje. Jednak gwiazd we wszechświecie jest tak wiele, że zdecydowanej większości nie jesteśmy w stanie dostrzec.

Oczywiście próbujemy szacunkowo określić liczbę tych ciał niebieskich, a jednym ze sposobów jest pomnożenie średniej liczby gwiazd w galaktyce przez szacowaną liczbę galaktyk we Wszechświecie. Prawda, że proste?

Z badań opublikowanych w październiku 2016 roku wynika, że we Wszechświecie znajduje się około 2 tryliony galaktyk, a średniej wielkości galaktyka zawiera około 100 milionów gwiazd. Aby dowiedzieć się ile gwiazd zawiera galaktyka nie wystarczy spojrzeć w teleskop i policzyć wszystkie jasne punkty, ponieważ tylko nieliczne gwiazdy świecą na tyle mocno, że można je dostrzec przez teleskop. Zamiast tego większość naukowców liczbę gwiazd w galaktyce szacuje na podstawie masy galaktyki. Badacze bazując na świetle mogą obliczyć jak szybko porusza się galaktyka, a to pozwala na obliczenie jej masy. Od tej masy trzeba jeszcze odjąć ciemną materię, która stanowi około 90% galaktyki i zostaje nam obliczyć liczbę gwiazd w niej zawartej. Na podstawie tych najnowszych badań oszacowano, że gwiazd we Wszechświecie jest około 1019.

Źródło: livescience.com

Redaktor: Magdalena Paczesna

« powrót

Meteopedia

La Niña –

sytuacja w tropikalnym Pacyfiku z wiatrami pasatowymi silniejszymi niż średnia. Wiatry pasatowe mają składową wiatru wiejącą ze wschodu i spiętrzają ocean (o około 60 cm) w zachodnim Pacyfiku, transportują także wilgotność. Temperatura oceanu w zachodniej części Pacyfiku jest stosunkowo wysoka co powoduje burze i powstawanie cyklonów tropikalnych.

Konsekwencją ruchu wód oceanicznych oraz pasatów są bardziej obfite deszcze monsunowe w Indiach oraz intensywniejsze niż zazwyczaj opady w Australii, Indonezji oraz Afryce południowo-zachodniej. Poprzez zepchnięcie polarnego prądu strumieniowego znad Kanady nad obszar Stanów Zjednoczonych przyczynia się do ochłodzenia zim w tym rejonie.

W latach występowania La Niña, słabnie również podzwrotnikowy prąd wiejący nad Zatoką Meksykańską, umożliwiając huraganom znad Oceanu Atlantyckiego przesuwanie się na zachód.

czytaj więcej »

Na skróty