Około 8000 jezior pojawiło się w okolicach lodowca Langhovde we wschodniej części Antarktyki. Powstały one w latach 2000 – 2013. Choć zadziwiają swą urodą, to niestety są negatywnym skutkiem zmian klimatu.

W nowym badaniu opublikowanym w czasopiśmie Geophysical Research Letters wykazano, że jeziora pojawiają się na obszarze, do tej pory, uznawanym za najzimniejszy na Ziemi. Ich pojawianie się związane jest z występowaniem temperatur powietrza powyżej 0°C. Okazuje się, że na przykład w lecie 2012 – 2013 takich dni było aż 37 i w tym właśnie czasie pojawiały się nowe jeziora z topniejącej wody z lodowca. Jak wiadomo woda pochłania ciepło i długo je oddaje co przyspiesza proces topnienie lodu i przyczynia się do powstawania większej liczby jezior.

Antarktyda Wschodnia do tej pory uchodziła za miejsce na które zmiany klimatu oddziałują w najmniejszy sposób, jednak również i tutaj zaczynają one dawać o sobie znać.

Źródło: iflscience.com

Redaktor: Magdalena Paczesna

« powrót

Meteopedia

Oscylacja południowa

(ENSO) opisuje cykl zjawisk El Niño – La Niña, normalnie kojarzonych z propagacją pomiędzy zachodnim i wschodnim tropikalnym Pacyfikiem, ale mających wpływ, poprzez telekonekcje, także z pogodą daleko na południe i na północ od równika.

Indeks oscylacji południowej (ang. Southern Oscillation Index, w skrócie SOI) jest wyliczany z różnic ciśnień atmosferycznych miesięcznych lub sezonowych pomiędzy wyspami Tahiti a Darwin (Australia).

Ujemny wskaźnik SOI wskazuje na występowanie El Niño, który ma wpływ na globalny klimat. El Niño powoduje wzrost ocieplenia centralnego i wschodniego Pacyfiku, zmniejszenie siły stałych wiatrów oceanicznych Atlantyku oraz spadek opadów we wschodniej i północnej Australii.

Dodatni wskaźnik SOI ma przeciwny wpływ niż ujemny wskaźnik SOI, dodatkowo wody centralnego i wschodniego Pacyfiku są chłodniejsze.

czytaj więcej »

Na skróty