Ocean Atlantycki jest obecnie najlepiej poznanym oceanem na Ziemi. Jego nazwa pochodzi od mitycznej, opisywanej przez Platona Atlantydy. Obmywa brzegi Ameryki Północnej oraz Południowej, Europy, Afryki i Azji. W starożytności uważano, że ocean ten jest wielką rzeką opływającą świat.

W XX wieku bardzo precyzyjnie zbadano położenie i powierzchnię Oceanu Atlantyckiego, jednak nadal, podobnie jak inne podwodne głębiny, stanowi obszar stosunkowo słabo poznany. Długość Oceanu Atlantyckiego od Cieśniny Beringa do Morza Weddella wynosi około 21 000 km. Największa szerokość pomiędzy zachodnim wybrzeżem Zatoki Meksykańskiej (97o30’W) a wschodnim wybrzeżem Morza Śródziemnego (36o30’E) wynosi 12 500 km, natomiast biorąc pod uwagę wschodni brzeg Morza Czarnego wzrasta do 13 500 km. Najmniejsza szerokość, znajdująca się pomiędzy wschodnim wybrzeżem Ameryki Południowej (przylądek Sao Roque) a zachodnim wybrzeżem Afryki (przylądek St. Ann), wynosi 2850 km. Powierzchnia Oceanu Atlantyckiego, bez wysp, wynosi 106,5 mln km2, co pod względem wielkości plasuje go na 2 miejscu wśród oceanów na Ziemi. Zajmuje 30% Oceanu Światowego i 26% jego objętości. Średnia głębokość wynosi 3285 m. Największe z dotychczas zbadanych obniżeń występują w głębi Milwaukee w Rowie Puerto Rico (9219 m), Rowie Sandwich Południowy (8428 m) oraz tzw. głębi Romanche (7758 m). Zlewisko Oceanu Atlantyckiego obejmuje 73,1 mln km2, czyli 49% lądów i aż 61,4% powierzchni lądowej, z której istnieje odpływ do oceanu.

Redaktor: Sandra Roszkiewicz