Morze Martwe, z racji swojego bezodpływowego charakteru oraz klimatu (wysoka temperatura powietrza, niskie opady atmosferyczne), a w ostatnich kilkudziesięciu latach dodatkowo w związku z działalnością człowieka, obniża swoje zwierciadło.

Kilka lat temu, w 2003 roku, zwracano uwagę na stale pogarszające się warunki hydrologiczne w zlewni Morza Martwego. Mowa była o wysychaniu wynikającym nie tylko z przyczyn naturalnych, lecz również, a chwilami może przede wszystkim, z nadmiernym wykorzystywaniem zasobów wodnych dwóch większych rzek zasilających akwen: Jordanu i Yarmouku. Wyniki badań prowadzonych już od dłuższego czasu przez ekspertów z różnych krajów, ostatnio z Niemiec, stanowią o obniżaniu się zwierciadła wody w jeziorze. Ponad 90% wody prowadzonej przez obie rzeki wykorzystywana jest do celów spożywczych i gospodarczych (m.in. nawodnienia). W efekcie bilans wodny obszaru jest ujemny - więcej wody ubywa w związku z intensywnym parowaniem, niewielkimi opadami niż jest dostarczana rzekami. Wzrasta przy tym stężenie substancji rozpuszczonych (głównie soli), które i tak sprawia, że Morze Martwe jest najbardziej zasolonym akwenem na Ziemi. W przyszłości może dojść do daleko posuniętej segmentacji misy jeziornej i powstania skorupy solnej. Obecnie szacuje się, że poziom zwierciadła wody obniża się każdego roku o blisko 1 metr, a powierzchnia o 0,4%. Jednym z efektów jest nieustanne "oddalanie się" linii brzegowej od obiektów zlokalizowanych dawniej w jej pobliżu.
W ostatnich tygodniach powrócił więc pomysł sprzed lat, by połączyć Morze Martwe z Czerwonym kanałem o długości około 200 km. Skutki takiego przedsięwzięcia są jednak trudne do przewidzenia, chociaż można sobie wyobrazić powstanie nienaturalnego dla M. Martwego uwarstwienia wynikającego z napływu słabiej zasolonej wody z Morza Czerwnonego. Taka syuacja może zagrozić organizmom, które pozostały w zbiorniku.

Redaktor: Wojtek