Istotą współczesnego prognozowania pogody jest zbieranie i opracowywanie wyników milionów obserwacji i pomiarów stanu atmosfery, jakich dokonuje się stale na całym świecie. Jeden system obserwacyjny nie dałby kompletnego obrazu, dane zbiera się więc z wielu źródeł. Najważniejsza jest sieć stacji meteorologicznych zlokalizowana na lądach. Statki i dryfujące boje meteorologiczne dostarczają szczegółów o sytuacji na morzu. Balony i specjalne samoloty dokonują pomiarów w wyższych warstwach atmosfery. W tym samym czasie satelity meteorologiczne przesyłają zdjęcia chmur i rozkłady temperatury. [SP]

Redaktor: Wojciech Bańcer

« powrót

Meteopedia

Oscylacja południowa

(ENSO) opisuje cykl zjawisk El Niño – La Niña, normalnie kojarzonych z propagacją pomiędzy zachodnim i wschodnim tropikalnym Pacyfikiem, ale mających wpływ, poprzez telekonekcje, także z pogodą daleko na południe i na północ od równika.

Indeks oscylacji południowej (ang. Southern Oscillation Index, w skrócie SOI) jest wyliczany z różnic ciśnień atmosferycznych miesięcznych lub sezonowych pomiędzy wyspami Tahiti a Darwin (Australia).

Ujemny wskaźnik SOI wskazuje na występowanie El Niño, który ma wpływ na globalny klimat. El Niño powoduje wzrost ocieplenia centralnego i wschodniego Pacyfiku, zmniejszenie siły stałych wiatrów oceanicznych Atlantyku oraz spadek opadów we wschodniej i północnej Australii.

Dodatni wskaźnik SOI ma przeciwny wpływ niż ujemny wskaźnik SOI, dodatkowo wody centralnego i wschodniego Pacyfiku są chłodniejsze.

czytaj więcej »

Na skróty