Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. X
Galeria
Newsletter
Jeśli chcesz otrzymywać informacje o pogodzie wpisz swój e-mail.
Logowanie


Cumulus congestus
Najczęściej przyjmuje formę wieży. Congestus jest najbardziej rozbudowanym pionowo gatunkiem cumulusa. W przypadku dalszego rozwoju przechodzi w kolejne stadium Cumulonimbusa calvus. Z chmury tej może powstać opad Vigra (nie sięgający gruntu).
Cumulonimbus calvus
w stadium rozpadu. Brak wilgoci w powietrzu hamuje skutecznie dalszy rozwój chmury. W suchym powietrzu słabną prądy konwekcyjne, wyrównuje się temperatura i chmura zaczyna się rozmywać
Cumulonimbus calvus
Rozbudowana chmura jest dowodem na występowanie głębokiej konwekcji, od capillatusa różni się tym że ma wyraźne górne brzegi i nie ma zjawiska tzw kowadła incus lub welonu zbudowanego z chmury cirrus spissatus. Jeśli w powietrzu jest odpowiednio dużo wilgoci i nie ma przeciwwskazań chmura rozwinie się do do kolejnego stadium Cb cap.
Cirrus intortus
Smugi kondensacyjne
Cumulonimbus capillatus
Podświetlona przez zachodzące słońce wygląda niezwykle groźnie. W komórkach burzowych znajduje się zwykle od 4-6 Cb cap, kiedy jedne są w stanie rozpadu inne wchodzą w stan dojrzałości. Pojedyncza Cb wszystkie stadia swojego rozwoju przechodzi średnio przez ok. 1.5 godziny.
Mgła w górach
Cumulus congestus
Praecipitatio (łac. opad) i virga na tle Sc, Cu, Cb
Cirrus fibratus
Incus
Cumulonimbus
Cumulus congestus
Incus
Cumulonimbus
Cumulus humilis
Pileus
Incus
Za frontem chłodnym (Cb, Sc)
Wysoki Stratocumulus
Stratocumulus castellanus i Cirrostratus
Przed burzą, Cb
Incus
Cumulus humilis
Mgła i stratus
Mgła radiacyjno-adwekcyjna
Praecipitatio
Stratus translucidus
Smugi kondensacyjne
Mamma
Mamma
Stratus opacus
Arcus
Arcus
Cirrus fibratus przechodzący w cirrostratus
Cirrus fibratus
Cirrus intortus
Cumulus fractus
Altocumulus stratoformis perlucidus


Meteopedia
Izotermia to niezmienność wartości temperatury powietrza z wysokością, pomimo zmian wartości innych czynników współzależnych, np. ciśnienia atmosferycznego, wysokości.