Ponad miesiąc temu media na całym świcie obiegła informacja, że NASA zmieniła liczbę znaków zodiaku, dodając do tego zacnego grona trzynasty znak – Wężownik. Skąd się w ogóle wzięły znaki zodiaku i o co tyle zamieszania?

Słońce widoczne z Ziemi, w ciągu roku, zatacza krąg w pasie na sferze niebieskiej w płaszczyźnie ekliptyki o szerokości około 16º. W pasie tym można zaobserwować 13 głównych gwiazdozbiorów. W Starożytności podzielono kąt pełny na 12 równych części i stąd 12 znaków zodiaku. W tym czasie rzeczywiście znaki zodiaków odpowiadały w przybliżeniu gwiazdozbiorom. Jednak z czasem na skutek precesji osi ziemi punkty znaków zodiaku oddalają się od gwiazdozbiorów. A to oznacza, że nie można jednoznacznie utożsamiać znaków zodiaku z gwiazdozbiorami.

W tworzeniu znaków zodiaku pominięto gwiazdozbiór Wężownika, mimo że Słońce więcej czasu przebywa na jego tle ( od 30 listopada do 17 grudnia) niż na tle Skorpiona (od 23 do 29 listopada). Jednak to Skorpion jest jaśniejszą konstelacją i dlatego to ona została włączona w poczet znaków zodiaku.

Zatem te, pojawiające się co jakiś czas, „sensacyjne” doniesienia o potrzebie zmienienia znaków zodiaków trzeba traktować z dystansem.

Źródło: livescience.com

Redaktor: Magdalena Paczesna

« powrót

Meteopedia

Masa powietrza polarnomorskiego

Ten typ masy powietrza kształtuje się nad obszarem północnego Atlantyku. Napływa nad Polskę w okresie synoptycznym, w którym przeważa cyrkulacja strefowa. Charakteryzuje się zatem sporą
wilgotnością i temperaturą powietrza niższą od tej na lądzie w sezonie letnim, a wyższą w sezonie zimowym. W przebiegu rocznym powietrze to napływa nad Polskę najczęściej.

czytaj więcej »

Na skróty