Parę lat temu Francuzów zmiany klimatyczne interesowały tyle co zeszłoroczny śnieg, natomiast obecnie wyrastają oni na ekologicznych liderów Europy. Prezydent Nicolas Sarkozy planuje w tej kwestii wręcz rewolucję.

Sarkozy zapowiedział w emitowanym w ostatni czwartek, przez telewizję, wystąpieniu do narodu, że od 2010 roku we Francji obowiązywać będzie podatek od emisji dwutlenku węgla. Obejmie on emisje przy okazji spalania paliwa samochodowego, gazu oraz węgla do ogrzewania gospodarstw domowych. O wprowadzenie takiego podatku postulują od dawna eksperci z całego świata, obecnie na taki krok zdecydowała się proekologiczna Skandynawia oraz Słowenia. Szwedzi wprowadzając takowy podatek już w 1991 roku, dowodzą, że dzięki temu zabiegowi zmniejszyli emisje o blisko 9%. Przed wyborami prezydenckim w 2007 roku za sprawą Nicolasa Hulta, znanego autora programów przyrodniczych we Francji, który ostatecznie nie wystartował w wyborach, problem podatku od emisji ujrzał szerszą widownie wśród społeczności Francuskiej. W wyniku dużego zainteresowania tym tematem Sarkozy wraz z innymi politykami postanowił, że minister odpowiedzialny za ekologię stanie się numerem dwa w rządzie i że zostanie wprowadzony podatek od emisji CO_2, popularnie zwanym węglowym. Rząd Sarkozy'ego jednak rozpoczął swe działania proekologiczne od mniej kontrowersyjnych posunięć, wprowadził w pierwszej kolejności tzw. system bonus-malus, tj. dopłaty dla tych, którzy przy zakupie samochodu wybiorą markę emitującą małe ilości CO_2, oraz system kar dla nabywców dużych nieekologicznych pojazdów. Dla przykładu kupując samochód emitujący poniżej 100g CO₂ na 1km, nabywca otrzymuje od państwa tysiąc euro. Kupujący, który zdecyduje się na samochód emitujący poniżej 60g/km może otrzymać od państwa blisko 5tys. euro. Z kolei amator samochodu emitującego powyżej 250g/km jest zobowiązany oddać państwu 2,6tys. euro. Taki zabieg przyniósł szybki sukces już w pierwszych miesiącach sprzedaż małych samochodów wzrosła o kilkanaście procent, a dużych spadła o 27%. Władze kuszą obywateli do działań proekologicznych również poprzez nieoprocentowane pożyczki na izolację domów lub przejścia na ogrzewanie ze źródeł odnawialnych. Żaden z do tej pory podejmowanych zabiegów nie wzbudzał tyle kontrowersji co podatek węglowy. Specjalna grupa wyliczyła, że podatek winien wynosić 32 euro za tonę wyemitowanego CO₂. Mieliby zostać nim objęci wszyscy obywatele, firmy nieobjęte europejskim systemem ETS (niemuszące wykupywać pozwoleń na emisję na aukcjach). Przeciętny mieszkaniec Francji produkuje kilka ton CO₂ w ciągu roku, są i tacy którzy korzystając z dużych samochodów i ogrzewający domy gazem, nawet kilkanaście ton w skali roku. Dlatego nie ma się co dziwić, że Francuzi w dobie kryzysu są nie chętni takim zabiegom pomimo całego szacunku dla kwestii klimatu (65% przeciw;34% za, według sondażu tygodnika "PARIS MATCH"). Rząd zareagował natychmiast na te doniesienia i ogłosił, że podatek wyniesie jednak 17 euro za tonę a nie 32 jak zakładano, państwo również zobowiązało się do zwrotu uzyskanych funduszy w postaci odliczeń od podatku lub specjalnych dopłat dla tych, którzy podatków nie opłacają. Tym nie mniej podatek węglowy ma duże szanse na przejście przez Francuski proces legislacyjny, ma bardzo duże poparcie wśród posłów parlamentu. Przyjęli oni w zeszłym roku przepisy przewidujące, że do 2050 roku Francja zmniejszy emisję CO₂ o 75%, a 23% energii, czyli dwa razy więcej niż obecnie, będzie pochodzić ze źródeł odnawialnych. Historia nie pamięta rewolucji które odbyły się bez ofiar, i tak wydaje się również być w przypadku obywateli Francji, którzy zapłacą za ambicje elit rządzących z własnych kieszeni, ale w imię jakże zaszczytnego celu.

Redaktor: Krzysztof